Ο παππούς ήταν πρόσφυγας από τό Κορδελιό της Σμυρνης γι'αυτό τόν έλεγαν καί Σμερναίο.Tήν Kαθαρή Δευτέρα λοιπόν το εθιμο τού χωριού ήταν καί είναι νά μουτζουρωνόμαστε.Πηγαίναμε στά σπίτια καί ευχόμασταν για χρόνια πολλά και ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ.Οι νοικοκυρές κέρναγαν τά νηστίσιμα όπως ψωμί, ελιές, κρεμμύδι στουμπισμένο, κρασί ντόπιο καί οτι αλλο μπορούσε νά βρεθή τά παλιά δύστυχα χρόνια. Η παρέα πού μουτζουρωνόντουσαν στήν αρχή ηταν 5-6άτομα.Όταν πήγαιναν από τό ενα σπίτι στό άλλο τραγουδώντας γελώντας γεμάτοι κέφι καί ζωηράδα όποιον συναντούσαν στό δρόμο τόν μουτζουρωναν και ήταν υποχρεομένος νά τούς ακολουθήση.Μαζί ηταν καί ο παππούς.Τή μουτζούρα τήν έπερναν από τούς φούρνους πού ζύμωναν οι φτωχιές νοικοκυρές τήν εποχή εκείνη.Ο παππούς ήταν καλαμπουρτζής καί ήξερε και πολλά ποιηματάκια. Τον μουτζουρωναν μέ μουτζούρα από τό τηγάνι.Ολο του το μέτωπο ήταν κατάμαυρο μόνο οι κόρες τών ματιών ξεχωριζαν.Τού φορούσαν μία σιδεροστιά στό κεφάλι καί γυρω-γυρω έδεναν σερπαντίνες .Οταν πηγαίναν στά σπίτια και έως οτου ή νοικοκυρά φέρει τά κεράσματα ο παππούς ανέβαινε στό ψηλότερο σημείο τής κάθε αυλής καί παρίστανε το Χόντζα. Ολη η παρέα έκανε ησυχία καί σταυροκοπιόταν.Η διασκέδαση αυτή κρατούσε μέχρι τίςνυχτερινές ώρες με τραγούδια και χορό.Τό χωριό μας αριθμούσε τότε γύρω στίς 150 οικογένειες.Του παππούτου άρεσε το κοκκινέλι(κρασί)και με την παρέα που καθότανε καλαμπούριζε και τον αγαπούσαν όλοι.Λόγω φτώχειας του δίνανε και τσιγάρα όσοι είχαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου